ابراز نگرانی شدید گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در ارتباط با نقض سیستماتیک، مستمر و گسترده حقوق بشر در ایران
.جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در ایران در سخنرانی خود در کمیته سوم مجمع عمومی ملل متحد گفت؛ «گزارشی که من ارائه می‌دهم نگرانی‌های شدید مرا در رابطه با وضعیت حقوق‌بشر در ایران برجسته میکند. خصیصه ویژه این وضعیت نقضهای سیستماتیک حقوق‌بشر و استمرار مصونیت (مقامات مجرم و مسئول سرکوب) از مجازات است.
این نتایج از تحقیقات من پیرامون سرکوب وحشیانه اعتراضات نوامبر۲۰۱۹ – آبان۹۸ و ژانویه۲۰۲۰ – دی۹۸گرفته شده است: بکارگیری شکنجه و احکام سنگین، اذیت و آزار قربانیان که خواستار عدالت شده‌اند و نبود حسابرسی از آنهایی که مسئول سرکوب بودند. قهر مفرط و مرگباری که نیروهای امنیتی علیه اعتراضات سراسری استفاده کردند بدترین مورد خشونت دولتی در ایران در دهه‌ها محسوب می‌شود. مقامات امنیتی دولتی عمداً از مهمات جنگی علیه معترضان استفاده می‌کردند که اغلب روی سر و ارگانهای حیاتی هدف گیری شده بود.
به‌رغم این بی‌توجهی فاحش به تعهدات نسبت به حق حیات و حق تجمع مسالمت‌آمیز، هیچ اطلاعاتی ارائه نشده است که تحقیقاتی مطابق با استانداردهای بین‌المللی انجام شده است تا مسببین این نقضها مورد حسابرسی قرار بگیرند. بعد از تقریباً یک سال، هیچ اعلام رسمی در رابطه با تعداد کشته‌شدگان و مجروحان صورت نگرفته است. مضافا بر این، اعضای خانواده قربانیان که خواهان عدالت شدند، با ارعاب مواجه شده و از طرف مقامات مورد اذیت و آزار قرار گرفتند. یا به آنها فشار آوردند که با پذیرفتن پرداخت پول بابت خسارت دست از پیگیری عدالت بردارند.
به همین اندازه گزارشات مستمر از معترضان بازداشت شده نیز، نگران کننده است که چطور با شکنجه وادار به اعتراف شدند، از جمله مواردی از ضرب و شتم فیزیکی، تعرض جنسی، سلول انفرادی و زندانی کردن بستگانشان. بسیار افراد نیز قهراً ناپدید شدند. برخی معترضان مانند امیر حسین مرادی، محمد رجبی و سعید تمجیدی بعد از محاکمه‌های ناعادلانه به اعدام محکوم شدند».
جاوید رحمان به آزادی فوری بازداشت شدگان قیام فراخوان داد و افزود: «در ایران یک روند روشن برای به سکوت کشاندن اعتراضات به وضعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی بروز کرده است. در ماههای اخیر احکام اعدام علیه افرادی که در اعتراضات شرکت کرده بودند، صورت گرفته است. یک نمونه بارز اعدام خودسرانه نوید افکاری بود.
این نقض فاحش حق حیات و جدیدترین اعدام و یک سلسله از احکام اعدام با وجود ادعاهای شکنجه و اعترافات اجباری و سایر موارد نقض حقوق بوده است. این موارد علاوه بر نگرانی همیشگی نسبت به آمار بالای اعدام در ایران شامل اعدام نوجوانان است. من مصرانه خواهان لغو اعدام نوجوانان هستم.
شرایط نگران‌کننده زندان موجب وخیم‌تر شدن نگرانی‌ها نسبت به ابتلا زندانیان به کرونا شده، که منجر به مرگشان شده است».
